معرفی انگل ها در پرندگان و روش درمان

انگل‌های خارجی

مهم ترین انگل‌های خارجی برای پرندگان شپش، کک و کنه است. آنها حیوانات را ضعیف و مزاحم می‌کنند.

شپش

شپش گزنده از گروه انگل‌های اکتو انگل (انگل خارجی) است که انگل‌هایی هستند که خارج از پرنده زندگی می‌کنند. این حشرات بدون پرواز بر نواحی پردار میزبان خود تأثیر می‌گذارند و از پرها تغذیه می‌کنند. انواع مختلفی از شپش گزنده وجود دارد که همگی ترجیحات خاص خود را در گونه‌های پرنده دارند. همه شپش‌های پرندگان تقریباً سبک زندگی مشابهی دارند، به همین دلیل است که آنها در این فصل خلاصه می‌شوند.

شپش پرندگان به دلیل اندازه آنها که تا سه میلی متر است با چشم غیرمسلح نیز دیده می‌شود. آنها اغلب تیره رنگ، دارای شش پا و یک تنه مستطیلی و باریک هستند. آنها خجالتی هستند و هنگام مواجهه با نور مستقیم به داخل پر می‌خزند، برای مثال با حرکت آرام پرهای اولیه بال از هم.

از آنجایی که شپش به طور دائم در پرهای پرندگان زندگی می‌کند، در آنجا نیز تولید مثل می‌کنند. آنها تخم‌های خود را به صورت ستونی روی خارها می‌چسبانند. در عرض یک تا دو هفته، از تخم بیرون می‌آیند تا لارو تولید کنند که در عرض پنج هفته به شپش بالغ تبدیل می‌شود.

کک

اگر آنها تکثیر شوند، باید با آنها مبارزه کنید.

کنه

کنه نرم تقریباً ۴ میلی متر طول دارد.

بدن فاقد پوسته) است و پوست چروکیده و چرم مانند به نظر می‌رسد.

ماده‌ها در فواصل زمانی تغذیه می‌کنند، وزن بدن خود را تا سه برابر افزایش می‌دهند، سپس تخم‌های براق کروی و قهوه‌ای تیره را در دسته‌های ۲۰ تا ۵۰ تایی می‌گذارند.

لاروها به مدت ۶ تا ۱۱ روز از میزبان تغذیه می‌کنند، اگرچه پوره‌ها و بالغین فقط تا ۱۲ ساعت تغذیه می‌کنند.

کبوترها میزبان اصلی هستند اما ممکن است از سایر گونه‌های پرندگان نیز تغذیه کنند. ممکن است انسان نیز گاز گرفته شود.

کنه‌ها شب‌ها تغذیه می‌کنند و روزها پنهان می‌شوند.

آنها معمولاً در اتاق‌های زیر شیروانی و اتاق‌های مجاور مناطقی که پرندگان در آنجا می‌خوابند یافت می‌شوند.

هجوم شدید این کنه‌ها می‌تواند باعث مرگ پرنده میزبان شود.

مایت‌ها

مایت‌های پرنده بندپایان انگلی بسیار ریز و مسطح از راسته آکاری هستند. آنها به دو جنس نزدیک در دو خانواده تعلق دارند. کنه‌های پرنده دارای قطعات دهانی سوراخ‌کننده هستند که آنها را قادر می‌سازد تا وعده‌های غذایی خون را از میزبان پرندگان خود بگیرند. اگرچه مایت‌ها به طور ناخواسته مردم را نیش می‌زنند، اما بدون میزبان پرنده خود نمی‌توانند تولید مثل کنند.

اقدامات لازم برای مقابله با انگل‌های خارجی

به پرندگان خود در همه جا غذا ندهید. از دان خوری‌های مخصوص تهیه شده استفاده کنید.

ظروف آب باید به روشی که توسط مدفوع آلوده نشده‌اند محافظت شود.

ظروف‌ آب و غذای پرندگان شما، به طوری که باید برای پرندگان دیگر باز باشد.

فواصل مکرر و منظم، اتاق تمیز و تجهیزات. مناسب برای استفاده در هنگام تمیز کردن داروهای ضد عفونی کننده جرمی ساید به عنوان یک ضد عفونی کننده خوب عمل می‌کند.

مطمئن شوید که پرندگان شما با پرندگان دیگر تماس ندارند.

پرنده‌های خود را تحت معاینه مکرر سلامت عمومی قرار دهید. این مورد به احتمال زیاد تمام بیماری‌ها را کنترل می‌کند و انگل‌های خارجی حامل علائم مشاهده کنید.

پرندگان خود را چند بار در هفته آبتنی دهید.

انگل‌های داخلی

این موجودات میکروسکوپی ممکن است باعث بیماری جدی یا مرگ پرندگان ما شوند. به ویژه اسهال و اختلالات روده، از جمله سوراخ شدن و انسداد روده، خونریزی روده، افت عملکرد پرواز، کم خونی، لاغری و از دست دادن قدرت، بسیاری شبیه به این مشکل ممکن است مربوط به انگل‌های داخلی باشد. هدف از این مقاله معرفی انگل‌های داخلی و نیاز به اعمال اقداماتی است که می‌توان برای ارائه اطلاعات در مورد روش‌های درمان انجام داد.

شایع ترین انگل‌های داخلی کبوترها

با توجه به انواع انگل‌های داخلی در پرندگان نماتودا، سستودا و ترامتودا ۳ گروه اصلی را تشکیل می‌دهند. هر گروه به شکل تداخل یا نویز خاص خود به گروه‌های جداگانه‌ای بر اساس محل بدن تقسیم می‌شود. برخی از این انگل‌ها به طور کامل با سایر پرندگان، کبوترها و جوجه‌ها همراه هستند در حالی که برخی طور دیگر به نظر می‌رسد. پرندگان دچار انگل‌های داخلی، عمدتاً غده معده، (پیش معده)، معده عضلانی (سندان)، روده، روده کوچک و کور هستند.

کرم‌های لوله‌ای

کرم‌های لوله‌ای(Nematoda)، نخی شکل بدن بلند، گاهی اوقات نام مشترک خانواده بزرگ کرم‌ها است که ممکن است به صورت روپوش باشد. صدها هزار نوع وجود دارد. تنها مهره داران، تعداد گونه‌های انگل، ۸۰۰۰۰ تخمین زده می‌شود.

کرم‌های نواری(سستودا)

سستودها کرم‌های مسطح، بندبند و روبان شکل، به‌رنگ سفید یا قهوه‌ای هستند. طول آن‌ها از چند میلی‌م‌تر تا چند متر متغیر است، هرمافرودیت هستند و هربند در مرحلة بلوغ از نظر جنسی کامل است. سستودها لوله گوارش ندارند و همگی انگل هستند. اغلب آن‌ها در روده میزبان‌های مهره‌دار زندگی می‌کنند. سیر تکاملی سستودها (به جز یک گونه) غیرمستقیم است و در چرخه زندگی آن‌ها یک یا دو میزبان واسط وجود دارد. در بدن میزبان واسط مرحله عفونت‌زای انگل به‌وجود می‌آید بدن کرم بالغ از سر یا اسکولکس، گردن و زنجیره‌ای از بندها تشکیل شده‌است.

ترماتودها(TREMATODA)

یک رده از کرم‌های پهن هستند که زندگی انگلی دارند و لوله گوارش آنها معمولاً دارای دو شاخه اصلی و یک بادکش پیشین و یک بادکش پسین هستند؛ این جانوران انگل مهره‌داران هستند و تکوین آنها غیرمستقیم است؛ اولین میزبان آنها حلزونی از نرم‌تن‌تباران و میزبان نهایی‌شان یک مهره‌دار است.

آنان دارای یک بادکش دهانی و یک بادکش شکمی و لوله گوارش منشعب و بدون مخرج هستند بیشتر بادکش‌ویسان نر- ماده‌اند. 

اقداماتی که باید علیه انگل‌های داخلی انجام شود

باعث اسهال و استفراغ می‌شود. منجر به تضعیف می‌شود.

۱. تمیز کردن و ضد عفونی منظم سالن برای ایجاد شرایط زندگی سالم.

۲. سالن به اندازه کافی بزرگ باشد که فضای موجود برای هر پرنده را داشته باشد.

۳. تهویه خانگی، با استنشاق گاز آمونیاک از انواع پرندگان، مدفوع پرندگان انباشته شده در بیماری‌های تنفسی و انگل‌های داخلی می‌تواند دوباره به بدن منتهی شود.

۴. استفاده از دانه خوری‌های مناسب و مخصوص و آبیاری غیر آلوده.

۵. جلوگیری از تغذیه و آبیاری برای سایر پرندگان و حیوانات.

۶. مگس و سایر حشرات و حیوانات نمی‌توانند از قفس سیمی وارد عایق شوند.

۷. سمپاشی منظم برای کنترل انگل‌های خارجی.

۸. تغذیه پرندگان خود را تازه و تمیز و در صورت امکان، قابلیت اطمینان از فروشگاه‌های خوراک مداوم برای خرید تست شده باشد.