انواع پر در پرندگان و راه های تشخیص نوع پرنده از روی پر

یکی از منحصرترین ویژگی های پرندگان داشتن پر می باشد. پرها در نتیجه ی سازش پرندگان با زیستگاه های مختلف و تکامل آنها شکل گرفته اند و در اندازه , اشکال و رنگ های مختلف تمایز یافته اند. برخی از پرها کوچک و پرز مانند و برخی دیگر بزرگ و رنگارنگ هستند. همچنین پرها یکی از اصلی ترین راه ها برای شناسایی گونه های مختلف پرندگان می باشند. در این مقاله از چیکن دیوایس  قصد داریم تا انواع  پر در پرندگان, روند تکامل آنها, آناتومی, ساختار و عملکرد آن را مورد بررسی قرار دهیم.

پرندگان چه استفاده هایی از پرهای خود می کنند؟

پرها با ساختارهای پیچیده و شگفت انگیز خود روی بدن پرندگان بصورت منظم و دقیق قرار گرفته اند و علاوه بر اینکه قابلیت پرواز را در پرنده ایجاد می کنند به پرندگان برای خودنمایی,جذب جفت,حفظ حرارت بدن, شناور ماندن روی آب و خشک ماندن کمک می کنند.

روند تکامل پرهای پرندگان چگونه است؟

تحقیقات انجام شده روی فسیل ها نشان می دهد که پرندگان از دایناسورهایی که پر داشتند تکامل یافته اند و بر اساس یک فرضیه احتمال داده می شود پرهای پرندگان هم بازمانده از همین اجداد دایناسوری آنها باشند.اما لازم به ذکر است که پرهای دایناسورها قابلیت پرواز را در آنها ایجاد نمی کردند.

فرضیه ی جدیدی که از دانشمندان ارائه شده است نشان می دهد که احتمالا تکامل پر ها از بافت های ساده و بدون قابلیت پرواز شروع شده و با گذر زمان با افزایش پیچیدگی و ساختارهای منشعب آنها قابلیت پرواز نیز در آنها ایجاد شده باشد.

آناتومی پر های پرندگان : پر ها از چه قسمت هایی تشکیل شده اند؟

پرها دارای اشکال مختلف و شگفت انگیزی می باشند ولی با این وجود همه ی پر ها مانند ناخن ها و منقار پرندگان از پروتئین سخت و نامحلول در آب به نام کراتین تشکیل شده اند.

ساختار کراتینی حالتی ضد آب به پر ها می دهد و بخاطر همین ساختار است که پرهای پرندگان در محیط های آبی, آب را جذب نمی کنند و در عملکرد آنها اختلالی ایجاد نمی شود.

پیچیده ترین ساختار پر ها شامل قسمت های زیر می باشد:

• پایه(Quill)  : انتهای کوتاه, لوله ای شکل, توخالی و بدون رنگدانه که در زیر پوست پرنده و در فولیکول های پر قرار می گیرد.
• ساقه(Rachis)  : امتداد پایه که در بیرون از پوست پرنده و در قسمت پهنه قرار دارد.
•  محور(shaft)  : کل بافت لوله ای شکل از ابتدای پایه تا انتهای ساقه محور پر را تشکیل می دهد.
• ·   پهنه(Vane)  : قسمتی از پرها که در دو طرف ساقه قرار گرفته اند و دارای ساختارهای منشعب می باشند.
• ·   ریشه(Barb)  : مجموعه ای از ساختارهای منشعب متصل به ساقه که سطوح اصلی پر را تشکیل می دهند.
• ·   ریشک(Barbule)  : شاخه های منشعب شده از ریشه ها که دارای قسمت های قلاب مانندی برای اتصال به سایر ریشک ها هستند.

چند نوع پر در بدن پرندگان وجود دارد؟

پرهای پرندگان بر اساس شکل و عملکردشان دارای انواع مختلفی می باشند اما به طور کلی می توان آن ها را در ۵ دسته ی کلی طبقه بندی کرد که جدول زیر خلاصه ای از این طبقه بندی را برای شما ارائه می دهد:

در ادامه ی مقاله هر کدام از انواع پر ها و عملکرد آنها را بررسی می کنیم.

شاه پر ها

شاه پر ها همان پرهای خارجی بدن پرنده هستند و سایر پر ها در زیر آنها قرار گرفته اند.این پرها به دو دسته ی شاه پر های بال و شاه پر های دم تقسیم بندی می شوند.

شاه پرهای بال

شاه پر های بال, پرهای مخصوص پرواز می باشند. این نوع از پر ها دارای یک محور مرکزی محکم با ریشک های به هم پیوسته می باشند که ساختاری محکم و غیر انعطاف پذیر به پرها می دهد. همچنین وجود چنین ساختاری سبب می شود تا در حین پرواز پرنده جریان هوا در بین پرها ایجاد نشود و کیفیت پرواز افزایش یابد.

شاه پرهای دم

این نوع از پرها که به آنها رکتریس (Rectrices) هم گفته می شود, دارای ساختار در هم تنیده ای مثل شاه پرهای بال پرنده هستند و در تعیین سرعت و جهت پرواز پرنده موثر می باشند.

پرهای پوششی

پرهای پوششی پرهای رنگارنگی هستند که در زیر شاه پر ها قرار گرفته اند و بدن پرنده را می پوشانند و شکل صاف و یکنواختی به آن می دهند. به علاوه با عایق سازی بدن پرنده باعث حفظ حرارت بدن در حین پرواز می شوند. این پرها نیز مانند شاه پرهای بال و دم پرنده از محور و پهنه تشکیل شده اند اما اتصال ریشک ها به هم در آنها به محکمی شاه پرهای بال و دم پرنده نمی باشد.

کرک پر ها

کرک پر ها پرهایی با محور کوتاه یا فاقد محور و با اندازه ای کوچک تر از پرهای پوششی می باشند که عمدتا در زیر شاه پر ها قرار گرفته اند و دیده نمی شوند. ریشک ها در کرک پر ها بسیار نازک و ظریف بوده و به هم متصل نیستند. کرک پر ها در فاصله ی نزدیکی به پوست پرنده قرار دارند و بدن پرندگان به عنوان یک لایه ی محافظتی عمل می کرده و مانند پر های پوششی باعث حفظ حرارت بدن پرنده می شوند.

رشته پرها

رشته پر ها از نظر اندازه بسیار کوچک می باشند و دارای یک محور با چند ریشه در نوک محور هستند. این پرها در قسمت های زیرین شاه پر ها قرار دارند و اطلاعات حسی مربوط به دما, سرعت باد و همچنین حرکت پر ها را در اختیار پرنده قرار می دهند.

موی پر ها

موی پرها پرهای کوتاه, پرزمانند و سفتی هستند که از محور و چند ریشه در انتهای محور تشکیل شده اند وعمدتا در اطراف منقار و چشم های پرنده قرار دارند و قابلیت انتقال اطلاعات حسی را دارا هستند.

آیا پرهای پرندگان امکان رشد و یا ترمیم دارند؟

پرها ساختار های مرده ای هستند و در صورت آسیب دیدن بازسازی و یا ترمیم نمی شوند. از آنجا که وجود پوششی از پرهای سالم برای بقای پرنده ضروری است پس پرندگان در زمان هایی از سال پرهای قدیمی خود را می ریزند تا به جای آنها پرهای جدیدی رشد کند.

آن ها این کار را طی زمان بندی های خاص و به گونه ای انجام می دهند که پر ها به نوبه ی خود بریزند و پرنده بتواند پوشش محافظتی و قابلیت پرواز خود را حفظ کند.

نتیجه گیری

پرها انحصارا مربوط به پرندگان هستند. وجود انواع مختلفی از پر ها با عملکرد های متفاوت روی بدن پرندگان امکان ایجاد سازگاری را برای آنها با شرایط و اقلیم های مختلف فراهم کرده است. در این مقاله از وبسایت خانه پرندگان سعی کردیم تا انواع پر در پرندگان و چگونگی عملکرد هر کدام از آنها را برای شما توضیح دهیم امید است که مطالعه ی این مقاله برایتان سودمند واقع شده باشد.