کسب درآمد از قناری رنگی قرمز

تغییر رنگ قناری جالبه! نه؟

اگر شما هم تازه به دنیای پرندگان یا قناری آمده باشید پیش خودتون فکر میکند و می گویید مگه می شود که یک پرنده رنگش عوض شود و کلی تعجب میکنید ولی باید به شما بگویم که اصلا تعجب نکنید چون واقعا این کار امکان پذیره شما می توانید قناری رنگ زرد یا پرتقالی خود را به رنگ قرمز تبدیل کنید.

اما این کارو چگونه باید انجام بدهید ؟

این کار هیچ وقت غیر ممکن نبوده با وجود رنگ دانه قناری میتوانید به تغییر رنگ قناری بپردازید. بعد از انجام فرایند تغییر رنگ قناری و صبور بودن شما شاهد رنگی شدن قناری خود خواهید شد.

رنگ دانه قناری قرمز

رنگ دانه قناری همینطور که از اسمش پیداس برای رنگ کردن قناری ساخته شده است . رنگ دانه قناری به غیر از این که باعث تغیر رنگ قناری میشود. دارای املاح معدنی و ویتامین میباشد که مورد توجه ی پرورش دهندگان قرار بگیرد رنگ دانه کویکو دارای ویتامین های کلیدی مانند بیوتین برای توسعه ی پر و ویتامین d3 برای مصرف کلسیم و توسعه ی تخم مرغ است.

طرز استفاده از رنگ دانه های پرندگان

–  رنگدانه قرمز سینتاتیک قناری تهیه شده به روش فوق پیشرفته به شکل خالص و امولسیون شده در آنتی اکسیدان سپس گرانول شده با نشاسته ذرت و ژلاتین جهت افزایش پایداری و عدم مجاورت با اکسیژن و نور

– رنگدانه قرمز سینتاتیک  قناری حاوی Canthaxanthin به مقدار۲۰ گرم/کیلوگرم  و Capsanthin به مقدار ۲ گرم/کیلوگرم بعنوان ماده موثره میباشد
– استفاده از تکنولوژی Double micro-coating جهت افزایش پایداری محصول رنگدانه قرمز سینتاتیک قناری در زمان ترکیب و مصرف
– پایداری بیش از ۹۰% رنگدانه قرمز قناری  پس از نگهداری ۳ ماهه در شرایط دمای ۴۵ درجه و رطوبت ۷۰% به شکل در باز
– ترکیب فوق العاده و یکنواخت با دان به دلیل شکل گرانولی آن، ۱۰۰٫۰۰۰ Granule/Gram
– رنگدانه قرمز سینتاتیک قناری ارائه شده به شکل گرانول های قرمز در بسته های وکیوم ۵ کیلوگرمی با ۲۴ ماه زمان مصرف بدون کاهش کیفیت

این رنگدانه دارای ۲۰۰۰۰ میلی گرم کانتاگزانتین و ۲۰۰۰ میلی گرم کاپسانتین در کیلوگرم میباشد که به دلیل کیفیت مرغوب و درصد بالای خلوص رنگدانه و ترکیب ویژه در مقایسه با دیگر محصولات مشابه رنگ قرمز بهتر و پایدارتری به قناری میدهد.

بهترین رنگدانه های موجود در بازار

رنگ دانه کویکو

رنگ دانه ورسله لاگا

رنگ دانه بیفار

پرندگان رنگین ترین مهره داران هستند. رنگهای منحصر به فرد پرها، پوست، چشمها، فلس ها، نوک و زرده تخم در آنها، اغلب به رنگدانه های با منشاء جیره ای وابسته است. رنگدانه های جیره ای که پرندگان برای رنگ آمیزیشان استفاده می کنند به عنوان یک گروه کارتنوئیدها نامیده می شوند.
هر گروه کارتنوئید رنگ مخصوصی دارد که شامل قرمز درخشان، نارنجی و زرد تا بنفش است. شناخت کارتنوئیدهای خاص مورد نیاز برای رنگ آمیزی مناسب پرندگان، به علاوه غذاهایی که این رنگدانه ها را فراهم می نمایند، یک حوزه مهم و در حال گسترش تغذیه پرندگان است. اگر چه کارتنوئیدها پاسخگوی همه رنگدانه هایی که باعث طاهر زیبای پرندگان می شوند، نیستند، آنها بسیاری از رنگهای متمایز و جاذب را ایجاد می کنند. رنگهای تیره مانند سیاه، قهوه ای، خاکستری و رنگهای روشن وابسته، به وسیله رنگدانه های ملانین و پورفیرین تهیه می شوند و اغلب با مواد معدنی کم مصرف ترکیب شده اند، اجزای ساختمانی مربوط به تشکیلات و وضعیت رشته های کراتین می تواند رنگهای سفید و آبی را فراهم نماید. رنگدانه های ملانین و رنگهای ساختمانی از طریق همکوشی عمل نموده و رنگ سبز را پدید می آورند.

رنگدانه های کارتنوئیدی فقط به وسیله گیاهان ساخته می شوند و به میزان قابل توجهی در بسیاری از شکوفه ها، گرده ها، دانه ها، میوه ها، برگها و ریشه ها وجود دارند. بسیاری از حیوانات مانند حشرات، حلزونها، سخت پوستان و ماهی با تغلیظ کارتنوئیدهای مورد استفاده، موجب سوخت و ساز بیشتر آنها می شوند و به این ترتیب یک منبع غذایی غنی را برای پرندگان فراهم می کنند.
ذخیره رنگدانه در بافتهای خاص به سه عامل اصلی وابسته است: ۱- مقدار کارتنوئید مناسب در جیره ۲- ظرفیت پرنده برای هضم و جذب کارتنوئیدهای خاص و سوخت و ساز و تبدیلشان به شکل مناسب شیمیایی ۳- ظرفیت بافتهای خاص همچون پرها . عوامل تغذیه ای و فیزیولوژیکی که هضم چربی را بهبود می بخشد ، هضم کارتنوئیدها را نیز افزایش می دهد. کبد به خصوص در جذب کارتنوئیدها فعال بوده و توسط آنزیمهای خود ساختمان کارتنوئیدها را تغییر داده و آنها را برای مصرف به عنوان رنگدانه تحت الشعاع قرار میدهد.

غذای رنگی قناری

پرندگان محصور در قفس هنگام تغذیه از جیره غذایی عاری از کارتنوئیدها (اما دارای ویتامین آ ) میتوانند با ظاهری سالم، زنده مانده و تولید مثل نمایند. کارتنوئیدها عمدتا جنبه زیبایی گرایی داشته و از نظر تجارتی تقاضا برای رنگ آمیزی وجود دارد.
میزان از دست دادن رنگ در بافتهای خاص با میزان چرخش سلولی در آن ناحیه مرتبط است. پوست اطراف مخرج سریعترین ناحیه در از دست دادن رنگدانه ی کارتنوئیدی بوده و پس از آن، پوست روی صورت می باشد. رنگ نوک در انتهای آن، یعنی جایی که نوک رشد می کند ، از دست می رود و در صورت ادامه تخمگذاری برای ۵ هفته، نوک کاملا بیرنگ می شود. تا ادامه تخمگذاری طی ۴ تا ۵ ماه فلسهای ساق پاها رنگدانه های خود را از دست میدهند. در هنگام توقف تخمگذاری، رنگدانه ها به همان ترتیبی که ناپدید شده بودند، دوباره ظاهر می شوند.
ذخیره چربی در بیشتر پرندگان یک الگوی رشدی و فصلی دارد. این الگو اغلب بسته به گونه ها ، متغییر است، امادر کل، اغلب ذخیره چربی در خلال بلوغ، در زمان آمادگی برای زمستان گذرانی در مناطق معتدل و در ماده ها پیش از جفت گیری شدید است. بیشتر جوجه ها با سطوح خیلی پایین بافت چربی ، متولد می شوند اما ذخایر چربی را پیش از درآوردن پر و بال کامل می کنند. همچنین مقداری از این چربی ذخیره شده در خلال شب به منظور حفظ متابولیسم و سوخت وساز بدن پرنده مصرف می شود. این ذخیره در خلال روز بعد با مصرف غذا مجددا جایگزین میگردد. مقدار چربی ذخیره شده با افزایش سن پرنده، بیشتر میگردد. استفاده از خوراکهای چربی گرفته شده مانند کنجاله سویا میتواند موجب افزایش مصرف غذا در پرنده شود.
همه قناریها رنگ پذیر نبوده و تنها رنگهای قرمز-سرخ-لیمویی-طلایی و سفید یکدست از نژاد های برجسته مانند یورکشایر-لانکشایر-گی برو این قابلیت را بخوبی دارند، معمولا هنگام خوراندن غذای رنگی تخم کتان و ارزن و تخم شلغم و تخم کلم را از جیره غذایی قناری حذف کرده و به جای آنها از دان سیاه بلغور جو و بلغور گندم و تخم بذرک در کنار غذای پرورشی استفاده می نمایند، دانه های کتان و شلغم و تخم کلم و ارزن ماده ای بنام لوتئین (رنگدانه زرد) دارند که رنگ پرنده را مایل به پرتقالی می کند.